Koning van hemel, zee en aard

Koning van hemel, zee en aard’,
nimmer het luist’ren moe,
U hebt Uw leven niet gespaard,
stond zelf de kruisdood toe.

Ref
Laat mij het nooit vergeten, Heer,
Uw lijden gaf mij ’t leven weer,
Uw liefde is zó groot voor mij;
maakt mij voor eeuwig vrij.

Koning, Die diep vernederd is,
van alle glans ontdaan,
van alle hulp verstoken is,
tot in het graf gegaan.

Als ik probeer mijn eigen last
zelf eens te dragen, Heer,
zegt U en houdt mijn handen vast:
‘Leg dat maar bij Mij neer!’